Wat zijn de symptomen van dysartrie?
Mensen die lijden aan dysartrie hebben last van een beschadiging in het zenuwstelsel. Hierdoor werken de spieren die gebruikt worden om te ademen en te spreken niet meer optimaal. Patiënten die dysartrie hebben, hebben problemen met een of meer van deze gebieden:
● Articulatie
● Stemgeving
● Resonantie
● Prosodie
● Ademhaling
Klachten en symptomen van dysartrie
Zodra er eenmaal dysartrie is vastgesteld wil dit niet zeggen dat alle patiënten die aan deze aandoening lijden allemaal last hebben van dezelfde klachten. Er zijn een aantal kenmerken die bij dysartrie voor kunnen komen:
● Moeite hebben met het uitspreken van bepaalde klanken
● Lettergrepen die in elkaar overlopen
● Veranderingen binnen het spreektempo
● Onduidelijke spraak
● Veranderingen in toonhoogte, luidheid, stemkwaliteit of ademhaling
● Monotone spraak
Het ontstaan van dysartrie kan meerdere oorzaken hebben. Wanneer er sprake is van de ziekte van Parkinson, MS, ALS of de ziekte van Huntington kan het voorkomen dat de symptomen van dysartrie een progressief verloop hebben.
Dit houdt in dat doordat de ziekte zich verder ontwikkelt, de dysartrie hierdoor toe kan nemen. Wanneer een patiënt een beroerte heeft gehad is het mogelijk dat het ziektebeeld van dysartrie stabiel blijft of zelfs afneemt.
Hoe ontstaat dysartrie?
Welke spraakstoornissen zijn er?
Als er sprake is van een spraakstoornis wil dit niet altijd zeggen dat de patiënt in kwestie aan dysartrie lijdt. Bij een spraakstoornis kan het ook gaan om stotteren, stemstoornissen en verbale apraxie. Dit kan zowel bij volwassenen als bij kinderen voorkomen.
Wanneer er sprake is van een taalstoornis, zit het probleem in het hanteren van communicatieve en grammaticale regels. Deze stoornis kan zowel met het taalbegrip als met de taalproductie te maken hebben.
Is er sprake van een primaire taalstoornis, dan zit het probleem in de afwijkende of vertraagde taalontwikkeling. Gaat het om een secondaire taalstoornis, dan is de verstoring in de taalontwikkeling het gevolg van een ander stoornis.
Bij kinderen kan het voorkomen dat er spraak- en taalontwikkelingsstoornissen ontstaan door de opbouw van het taal- en spraak systeem. Hierdoor zal de spraak zich langzamer of anders ontwikkelen dan bij kinderen van dezelfde leeftijd.
Gaat het om een taalstoornis bij anderstaligen, dan is dit iets heel anders dan een spraakstoornis. Om de diagnose taalstoornis te kunnen stellen dient er ook sprake te zijn van een achterstand in de moedertaal.
Betreft de taalstoornis kinderen die jonger dan 5 jaar zijn kan het lastig worden om een juiste diagnose te stellen. In dit geval is de kans groot dat er sprake is van een vertraagde taal- en spraakontwikkeling.